فراتر از قوانین، گوهر هستی: درسِ امیر ناصر کاتوزیان

در این دیدگاه، کاتوزیان سلسله‌مراتب روشنی را ترسیم می‌کند: عدالت، ماهیت ذاتی و تغییرناپذیر زندگی بشر (همان «گوهر») است، در حالی که حقوق — شامل قوانین، مقررات و دادگاه‌ها — تنها ساختاری فنی است که برای پاسداری از این جوهر ایجاد شده است. او باور داشت که حقوقدان نباید صرفاً یک تکنسین باشد که قانون را به شکلی خشک و بی‌روح اجرا می‌کند؛ چرا که اگر «پاسدار» (قانون) موجب آسیب به «گوهر» (عدالت) شود، در حقیقت در انجام رسالت خود شکست خورده است.