بیچاره جمعه ... !

بیچاره جمعه ... !

عرضه ی ابراز دلتنگی هایمان را نداشتیم ،
کلِ هفته پشت غرورِ لعنتیمان پنهان شدیم ،
و ادای آدم های شاد را در آوردیم ...
به جمعه ی بخت برگشته که رسیدیم ؛
کم آوردیم ...
خسته شدیم ...
زورمان به سکوت این ته تغاریِ هفته رسید و ...
انگشت اتهاممان را به سمت چشمان معصومش نشانه رفتیم ...
وگرنه هر آدم احمقی هم خوب می داند
جمعه تقصیری ندارد !
او فقط ... زمان مناسبی را برای آمدن بلد نبود ...

جمعه جان ؛
می شود بروی و پنج شنبه بیایی؟!
پنج شنبه ها حال همه مان خوب است ...

‌