به یک جایی از زندگی که برسی

به یک جایی از زندگی که برسی
مینشینی مرور میکنی زندگیت را...
دائم از خودت میپرسی پس ۲۰ سالگیم چه شد؟!
۱۸ سالگیم را کجا خرج کردم؟!
میرسی به بلاتکلیف ترین حالت ممکن...
به یک جایی از زندگی که برسی
میفهمی چقدر بیهوده بوده اشک هایی که ریختی
غصه هایی که خوردی...
به یک جایی از زندگی که برسی به تمام اشک هایت میخندی...
و ایمان می آوری با تمام وجود
به "خدایی" که شاید دیر برسد
اما
حتما
میرسد....