نوروز یادگار جمشید

نوروز، یادگار جمشید:
چنین جشن فرخ از آن روزگار

بمانده است از آن خسروان یادگار



با توجه به کهن بودن جشن نوروز و دگرگونی ها در آیین برگزاری آن، درباره ی پیدایش این جشن باستانی گفته ها و افسانه ها و روایات گوناگون بیان شده است. پایان آفرینش، بازگشت فَروهر گذشتگان به زمین و ... از مواردی است که درباره انگیزه ایرانیان باستان از برگزاری این جشن بیان می شود.

اما بسیار مشهور است که این جشن به دوره جمشید ارتباط دارد. باید توجه داشت که برخی از پژوهشگران جمشید را یک شخص خاص نمی دانند بلکه یکی از دوره های تاریخی می دانند.




با فرض درست بودن این موضوع می توان نتیجه گرفت که این جشن از دوره اوج ایرانیان به یادگار مانده است.

به هر حال جمشید در بسیاری از منابع تاریخی و ادبیاتی ما به شکل یک پادشاه ترسیم و داستان ها و افسانه های دلکشی هم درباره نوروز گفته شده است. در آثارالباقیه ابوریحان بیرونی و شاهنامه فردوسی و کتاب های دیگر، نوروز را به جمشید که یکی از پادشاهان سلسله پیشدادی است نسبت می دهند و می گویند:

جمشید تختی از طلا ساخت و بر آن نشست. دیوان آن را برداشته و در یک روز جمشید را با تخت طلا از دماوند به بابل بردند. این روز اول فروردین بود که هرمزد نام داشت و مردم آن را جشن گرفتند و شادی کردند.



اما آن چیزی که باعث می شود نوروز زنده بماند، همزمانی آن با آمدن بهار می باشد. گاهشماری خورشیدی که حاصل تلاش دانشمندان ایرانی است یکی از دقیق ترین گاهشماری ها در طول تاریخ بوده است،به طوری که نوروز دقیقا در ابتدای فصل بهار جای می گیرد.

باورهای ایرانیان به زندگانی صلح آمیز و آشتی جویانه و احترام به پدیده های طبیعت، در سراسر آثار ادبی و هنری و معماری آنان به چشم می خورد و شیوه برگزاری جشن های آنان نیز از همین باور دیرین سرچشمه می گیرد. تقریباً همگی جشن های ایرانی برگرفته از رویدادهای کیهانی و طبیعی است.
#ما_ایرانی_هستیم