زن هــا میتــواننــد در اوج دلتنگی لبخنــد بـزننــدآواز ب

زن هــا میتــواننــد در اوج دلتنگی لبخنــد بـزننــدآواز بخـواننـد ، گلهای باغچه را قلمــه کنند غذای دلخـواهت را تــدارک ببیننــدکودکانه بـا بـچـــه هــا بــازی کننــد زن هــا میتوانـنــد بـا قلبی شکسته باز هم دوستت بدارند ببخشنــد و بـخنــدنــد تــو از طـرز آرایـش مـوهــایــش یــا رنـگ لب هــایـش ، لباسش ، یـا حتی حـرف هــایش هــرگــز نمیتـوانـی حــدس بــزنـی زنـی که روبـرویـت ایـستــاده دلتنـگ یـا دلشکسته است زن بـــودن کـار ســاده ای نیست . . .