پروردگار

پروردگار .... !
روزگارانیست که حقیقت بر دوش 
و نشانی تو در دست دل به راه زده ام 
ابلیس
همسفرم شده است تا راهزن حقیقت بردوش
و در کوله بارم باشد!!
گاهی کمک و مدد را بهانه می کند 
و سنگینی حقیقت را از دوشم بر می دارد
تا به قول خودش سبک تر و آسان تر سفر کنم!!!!
و گاهی ....
نشانی تو را از دستم می گیرد تا راه کوتاهتری نشانم دهد!!!
و خلاصه آن که آزاری شده و دردسری التـفاتـش!!!
و حالا در میانه و کمرکش مسیرخداوند
به همان دوراهی معروف حق و باطل رسیده ام
که نقشه و نشانی اش در کوله بار و نشانی که از تو دارم خوب....خوب......پیداست و روشن تر است!
و حالا خداوند منم و انتخاب راه حق و شکر
ونعمت هدایت تو
و باز پس گیری کوله بار و نشانی
از همسفر ناشایست .....بد اندیشی که می خواهد به نشانی باطل ...نشانی تورا گم کنم
و نعمت هدایت و سعادت را کفران کنم!
و من که امیدوار به 
حمایت و هدایت چون تو مهربان خداوندی
راه را از بی راه این دو راهی باز خواهم شناخت
و به سویت خواهم آمد!
خداوند 
نزدیکتر از....