تردید میکنی و من از یاد میروم اینگونه در اسارت و آزاد میروم مثل پرندههای رها کرده از قفس با پای خود به خانه صیاد میروم ِ شیرین من، سفر کن از اینجا که بعد تو ِ من هم به راه رفته فرهاد میروم m.b
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.