صبح شد

صبح شد...
آی نمی‌باید خفت
چشم بگشای که
خورشید شکفت
باز کن پنجره را
با دمِ صبح
باید از خانه‌ی دل
گَرد پریشانی رُفت
سلام صبحتان نیکو