چقدر درک شدن دلنشین است

چقدر درک شدن دلنشین است.
این که گاهی، همدمی، همراهی باشد که تو را بفهمد
و بداند که تو همیشه همان آرام و صبوری
که گاهی بی حوصله میشود
داد و فریاد راه می اندازد و همه را به هم میریزد
اینکه کسی باشد که بفهمد
بی حوصلگی هایت از دلتنگیست
از سر خستگی....
و به جای ناراحت شدن و اخم کردن
حرف هایت را به دل نگیرد و با محبت آرامت کند
خوب است کسی باشد که تورا بپذیرد و کنارت باشد
با همه ی بدی ها و بی حوصلگی هایت...
با تمام اعصاب خوردی ها و غر زدن هایت
و یادش نرود که تو همان همیشگی هستی..
که...فقط...کمی...دلتنگ شده...