زندگے

زندگے
رسم پذیرایے از تقدیر است
سہم من،
هر چہ کہ هست
من بہ اندازه ے این سہم
نمےاندیشم

وزن خوشبختے من،
وزن رضایتمندے است
شاید این راز
همان رمز کنار آمدن و
سازش با تقدیر است.
صبحتون روشن از انوار خدایی٭٭