همسنجی (مقایسهء) «خویشفرمائیگرائی» {1} با «بهره کش سالاری
_________________________________________________
از سال 11000 پ. {پیشازادروز}(قبل میلاد) ، تا سال 645 ز. {زادروزی}(میلادی) ، که ایران بدست عرب ها زورگیری شد ، در ایران ، خویشفرمائیگرائی برپا بوده است {بجز در گاهبازهء (مدت زمان) 190 سالهء چیرگی مقدونیه ای ها بر ایران} . همچنین ، در همین گاهبازه (مدت زمان) ، در مصر ، بهره کش سالاری از گونهء برده دارسالاری ، برپا بوده است .
چون در مصر ، دارائی ها و سرمایه ها ، در دست شمار اندکی از انسان ها بوده است ؛ و مردم یا برده ها ، از این دارائی ها و سرمایه ها ، بی بهره بوده اند ؛ می بینیم که آرامگاه فرعون ، بسیار بزرگ و پرهزینه ساخته میشود ؛ ولی در ایران که خویشفرمائیگرائی برپا بوده است ، می بینیم که آرامگاه کورش بزرگ ، کوچک و کم هزینه ساخته شده است .
گرچه این نبود (فقدان) ترازش (تعادل) در پخش (توزیع) دارائی ها و سرمایه ها ، در هنگامهء بهره کش سالاری {برده دارسالاری ، رعیتدارسالاری ، و مزدبگیردارسالاری (سرمایه داری)} ، به پدید آمدن ساختمان ها ، تندیس ها ، «نگاره ها (نقاشی ها)» و نوآوری های شگفت انگیز و «به نما» (به ظاهر) «سزاوار آفرین گوئی» انجامیده است ؛ ولی این نبود (فقدان) ترازش (تعادل) در پخش (توزیع) دارائی ها و سرمایه ها ؛ «نابهبودش» (ناسلامتی) «روان» ، «تن» ، «اندیشه و شناخت» ، «کردار» و «زیست بوم (محیط زیست)» را نیز بهمراه آورده است ؛ جوریکه امروزه این «نابهبودش ها» (ناسلامتی ها) ، ستاره گرد (سیارهء) زمین را به لبهء بیچارگی کشانده است . ولی در هنگامهء برپائی خویشفرمائیگرائی ، مردم ایران و «زیست بوم (محیط زیست)» ایران ، دارای این «نابهبودش ها» (ناسلامتی ها) نبوده اند .
پس ، درخشندگی (زرق و برق) شهرنشینی (تمدن) همایه های «بهره کش سالار» (استثمارگرسالار) را ، نباید «ارزشمند» ارزیابی کرد ، چون آنچه که فرجا (مهم) است ، بودن «بهبودش» (سلامتی) در نزد «مردم و همایه (جامعه)» ، و «زیست بوم (محیط زیست)» است ، چیزی که سرمایهء پیشرفت های راستین (واقعی) است.
{1} برای آشنائی با خویشفرمائی گرائی ، خواهشمندم که پیشگفتار برگه ام (پیجم) را بخوانید.
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.