سوختن در عشق خدا ، مقدمه رسیدن به خدا!***
#سوختن_در_عشق_خدا ، مقدمه #رسیدن_به_خدا!***
در روایتی وارد شده که ، روزی جبرئیل علیه السلام نزد رسول اکرم صلی الله علیه و آله آمد و در توصیف احوالات روز قیامت فرود :
« مَا خَلَقَ اللَّهُ عَبْداً مِنْ عِبَادِهِ مَلَکٍ وَ لَا نَبِیٍّ إِلَّا وَ یُنَادِی یَا رَبِّ نَفْسِی نَفْسِی وَ أَنْتَ تَقُولُ یَا رَبِ أُمَّتِی أُمَّتِی»[1] هیچ بنده ای از بندگان خدا نیست حتی هیچ فرشته و پیغمبری نیست جز آن که در روز قیامت فریاد می زند : پروردگارا خودم را. خودم را (نجات ده) و تنها تو هستی(ای پیامبر) که میگوئی: پروردگارا امتم، امتم (را نجات بخش)
در روز قیامت که همهی خلائق از جنّ و انسان و ملک وانفسا خواهند گفت تنها رسول اکرم صلی الله علیه و آله است که در فکر امت خویش خواهد بود و وانفسا ندارد دلیل این امر آن است که ایشان اصلا نفسی ندارند تا در روز قیامت خوف آن را داشته باشند ، یعنی ایشان تمام مراتب کمال را تا نهایت آن سیر کرده تا جایی که تمام هیزم بشریت حضرت در #آتش_محبت_الهی سوخته و فانی شده است و لذا بشریتی برای او نمانده که دودش چشم او را بگیرد تا وانفسا داشته باشد .
سیر کمالی انسان به سوی لقاء الله مراتبی دارد که باید در آن ها سیر کند تا بتواند به لقاء الله برسد
از جـمــادی مــردم و نـامـی شدم
وز نـمـا مـردم بـه حـیـوان بــرزدم
مـــردم از حــیــوانــی و آدم شدم
پس چه ترسم کی ز مردن کم شدم
حـمـلـه ی دیـگــر بـمـیرم از بشر
تـا بــر آرم از مـلایــک پـر و سـر
وز مـلـک هـم بایـدم جسـتن ز جو
کــل شــیء هــالــک الا وجـهـه
بـار دیـگر از مـلـک قــربـان شـوم
آنـچ انــدر وهــم نـایــد آن شـوم
پس عـدم گـردم عـدم چون ارغنون
گـویـدم کــه انــا الــیـه راجـعـون
[2]
تنها انسانی که در سیر این مراتب کمال خراب کرده وانفسا خواهد داشت .
پیامبر وانفسا ندارد چرا که تمام محبتش را در راه خدا خرج کرده و به مقامی رسیده که تمام اعمال و رفتارش جلوه ای از رحمت و محبت الهی گشته ، یعنی بر اساس #حبّ_الهی به تمام هستی نگاه کرده و نگرش توحیدی بر تمامی شئون حیاتشان سایه افکنده است ،به ما نیز گفته اند :
﴿لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَ الْیَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَکَرَ اللَّهَ کَثِیراً﴾[3] مسلّماً برای شما در زندگی رسول خدا سرمشق نیکویی بود، برای آنها که امید به رحمت خدا و روز رستاخیز دارند و خدا را بسیار یاد میکنند.
ما را نیز امر به تبعیت از چنین وجود های مقدسی کرده اند تا در عالم محبت فانی شده و به لقاء الله برسیم .
────────────────────────────
[1] (الکافی (ط - الإسلامیة)، ج8، ص: 312)
[2] (مثنوی معنوی-دفتر سوم-بخش 187)
[3] (سوره أحزاب، آیه 21)
خادم الاسلام احسان ثابت در 28/03/2017 11:46 ب.ظ
در روایتی وارد شده که ، روزی جبرئیل علیه السلام نزد رسول اکرم صلی الله علیه و آله آمد و در توصیف احوالات روز قیامت فرود :
« مَا خَلَقَ اللَّهُ عَبْداً مِنْ عِبَادِهِ مَلَکٍ وَ لَا نَبِیٍّ إِلَّا وَ یُنَادِی یَا رَبِّ نَفْسِی نَفْسِی وَ أَنْتَ تَقُولُ یَا رَبِ أُمَّتِی أُمَّتِی»[1] هیچ بنده ای از بندگان خدا نیست حتی هیچ فرشته و پیغمبری نیست جز آن که در روز قیامت فریاد می زند : پروردگارا خودم را. خودم را (نجات ده) و تنها تو هستی(ای پیامبر) که میگوئی: پروردگارا امتم، امتم (را نجات بخش)
در روز قیامت که همهی خلائق از جنّ و انسان و ملک وانفسا خواهند گفت تنها رسول اکرم صلی الله علیه و آله است که در فکر امت خویش خواهد بود و وانفسا ندارد دلیل این امر آن است که ایشان اصلا نفسی ندارند تا در روز قیامت خوف آن را داشته باشند ، یعنی ایشان تمام مراتب کمال را تا نهایت آن سیر کرده تا جایی که تمام هیزم بشریت حضرت در #آتش_محبت_الهی سوخته و فانی شده است و لذا بشریتی برای او نمانده که دودش چشم او را بگیرد تا وانفسا داشته باشد .
سیر کمالی انسان به سوی لقاء الله مراتبی دارد که باید در آن ها سیر کند تا بتواند به لقاء الله برسد
از جـمــادی مــردم و نـامـی شدم
وز نـمـا مـردم بـه حـیـوان بــرزدم
مـــردم از حــیــوانــی و آدم شدم
پس چه ترسم کی ز مردن کم شدم
حـمـلـه ی دیـگــر بـمـیرم از بشر
تـا بــر آرم از مـلایــک پـر و سـر
وز مـلـک هـم بایـدم جسـتن ز جو
کــل شــیء هــالــک الا وجـهـه
بـار دیـگر از مـلـک قــربـان شـوم
آنـچ انــدر وهــم نـایــد آن شـوم
پس عـدم گـردم عـدم چون ارغنون
گـویـدم کــه انــا الــیـه راجـعـون
[2]
تنها انسانی که در سیر این مراتب کمال خراب کرده وانفسا خواهد داشت .
پیامبر وانفسا ندارد چرا که تمام محبتش را در راه خدا خرج کرده و به مقامی رسیده که تمام اعمال و رفتارش جلوه ای از رحمت و محبت الهی گشته ، یعنی بر اساس #حبّ_الهی به تمام هستی نگاه کرده و نگرش توحیدی بر تمامی شئون حیاتشان سایه افکنده است ،به ما نیز گفته اند :
﴿لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَ الْیَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَکَرَ اللَّهَ کَثِیراً﴾[3] مسلّماً برای شما در زندگی رسول خدا سرمشق نیکویی بود، برای آنها که امید به رحمت خدا و روز رستاخیز دارند و خدا را بسیار یاد میکنند.
ما را نیز امر به تبعیت از چنین وجود های مقدسی کرده اند تا در عالم محبت فانی شده و به لقاء الله برسیم .
────────────────────────────
[1] (الکافی (ط - الإسلامیة)، ج8، ص: 312)
[2] (مثنوی معنوی-دفتر سوم-بخش 187)
[3] (سوره أحزاب، آیه 21)
خادم الاسلام احسان ثابت در 28/03/2017 11:46 ب.ظ
۱.۶k
۱۱ فروردین ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.