دریغا نقش زمین گشته ، در دل هامون قد رعنایش ؛ به ره باشد

دریغا نقش زمین گشته ، در دل هامون قد رعنایش ؛ به ره باشد منتظر زینب ، بحر دیدار روی نیکویش ؛ دل خونین دیده ی گریون ، از زمین برداشت دست سقا را ؛ ببوسید با سینه ی سوزان ، حامی قرآن شاخ طوبی را ... ای " علمدارم " یار و غم خوارم ....