به مناسبت سالروزآزادسازیخرمشهر
به مناسبت #سالروز_آزاد_سازی_خرمشهر
ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﯿﻢ ...
... ﻭ ﺍﯾﻦ ﺳﺎﻥ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺮﮔﺸﺘﯿﻢ ﻭ ﺗﺤﻘﻖ ﯾﺎﻓﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﻋﻬﺪ ﻭ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﺑﺴﺘﯿﻢ .
ﺍﺷﻚ ﺍﺯ ﺩﯾﺪه ها ﺟﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ، ﻏﻢ ﺩﺭﭼﻬﺮﻩﻫﺎ ﻣﻮﺝ ﻣﯽﺯﻧﺪ، ﺩﯾﮕﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﺗﺮﻙ ﻛﻨﻨﺪ، ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﭘﺪﺭ ﺭﺍ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺍﻥ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺑﺪﺭﻗﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻏﯿﻮﺭﺷﺎﻥ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﺗﺮﻙ ﻣﯽﻛﻨﻨﺪ.
ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺟﺎﯾﺰ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻭ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺑخﺎﻃﺮ ﺍﯾﻦ ﻛﻪ ﻧﺎﻣﻮﺳﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ ﻧﯿﺎﻓﺘﺪ.
۴۰ﺭﻭﺯ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻭﺩﺭ ﭘﯽ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺷﻤﺎﺭ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﯽﺩﻓﺎﻉ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺷﺪﯾﺪﺗﺮﯾﻦ ﺣﻤﻼﺕ ﺩﺷﻤﻦ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺁﺑﺎﻥﻣﺎﻩ ﺳﺎﻝ ۵۹ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﺷﺪﯾﻢ، ﺷﻬﺮ ﺑﺎ ﻫﻤﻪﯼ ﺍﻣﯿﺪﻫﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﺗﺼﺮﻑ ﻧﺎﭘﺎﻛﺎﻥ ﺩﺭﺁﻣﺪ.
ﺷﻬﺮﻏﺎﺭﺕ ﺷﺪ، ﭼﺎﻩﻫﺎ ﺧﺸﻜﯿﺪ، ﺳﺒﺰﻩﻫﺎ ﺳﻮﺯﺍﻧﺪﻩ ﻭ ﻧﺨﻞﻫﺎ ﺳﺮ ﺑﺮﯾﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ.
ﺁﺭﯼ ﺧﻮﻧﯿﻦ ﺷﻬﺮ! ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻥ، "ﻣﺤﻤﺪﺟﻬﺎﻥ ﺁﺭﺍ"، ﺑﺰﺭﮒ ﻣﺮﺩ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺟﻨﮓ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺳﺮﺍﻓﺮﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻛﻪ ﺑﺸﻨﻮﺩ ﻭ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﯾﻢ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺶ ﺩﺍﺩﯾﻢ.
ﺧﻮﻧﯿﻦ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﻫﻤﻪﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺷﻬﺮﯼ ﻛﻪ ﮔﯿﺴﻮﺍﻥ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻧﺎﻣﺮﺩﺍﻥ ﺑﺮﯾﺪﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻤﺎﺩ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭﻫﺎﯼ ﺷﻬﺮ ﻧﺼﺐ ﺷﺪ.
ﺷﻬﺮﯼ ﻛﻪ ﺭﮊﯾﻢ ﺑﻌﺚ ﻋﺮﺍﻕ ﯾﻚ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺩﺧﺘﺮﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺳﺎﺭﺕ ﺑﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﻋﻀﺎﯼ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺭﺍ ﻛﻨﺎﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺣﯿﺎﻁ ﻣﻨﺎﺯﻝ ﺑﻪ ﺻﻒ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﺧﺮﻣﺸﻬﺮﯼ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﻪ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﺑﺴﺘﻨﺪ.
ﺍﯾﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﻬﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻥ ﭘﺪﺭﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮒ ﻫﺎﯾﺶ ﺍﯾﻦ ﻋﺰﯾﺰﺍﻥ ﺩﻝ ﻣﯿﻬﻦ، ﮔﺮﺩﻧﺒﻨﺪ ﻧﺎﺭﻧﺠﻚ ﺁﻭﯾﺨﺘﻨﺪ.
<
ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﯿﻢ ...
... ﻭ ﺍﯾﻦ ﺳﺎﻥ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺮﮔﺸﺘﯿﻢ ﻭ ﺗﺤﻘﻖ ﯾﺎﻓﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﻋﻬﺪ ﻭ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﺑﺴﺘﯿﻢ .
ﺍﺷﻚ ﺍﺯ ﺩﯾﺪه ها ﺟﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ، ﻏﻢ ﺩﺭﭼﻬﺮﻩﻫﺎ ﻣﻮﺝ ﻣﯽﺯﻧﺪ، ﺩﯾﮕﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﺗﺮﻙ ﻛﻨﻨﺪ، ﻛﻮﺩﻛﺎﻥ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﭘﺪﺭ ﺭﺍ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺍﻥ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺑﺪﺭﻗﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻏﯿﻮﺭﺷﺎﻥ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﺗﺮﻙ ﻣﯽﻛﻨﻨﺪ.
ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺟﺎﯾﺰ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻭ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺑخﺎﻃﺮ ﺍﯾﻦ ﻛﻪ ﻧﺎﻣﻮﺳﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ ﻧﯿﺎﻓﺘﺪ.
۴۰ﺭﻭﺯ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻭﺩﺭ ﭘﯽ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺷﻤﺎﺭ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﯽﺩﻓﺎﻉ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺷﺪﯾﺪﺗﺮﯾﻦ ﺣﻤﻼﺕ ﺩﺷﻤﻦ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺁﺑﺎﻥﻣﺎﻩ ﺳﺎﻝ ۵۹ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﺷﺪﯾﻢ، ﺷﻬﺮ ﺑﺎ ﻫﻤﻪﯼ ﺍﻣﯿﺪﻫﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﺗﺼﺮﻑ ﻧﺎﭘﺎﻛﺎﻥ ﺩﺭﺁﻣﺪ.
ﺷﻬﺮﻏﺎﺭﺕ ﺷﺪ، ﭼﺎﻩﻫﺎ ﺧﺸﻜﯿﺪ، ﺳﺒﺰﻩﻫﺎ ﺳﻮﺯﺍﻧﺪﻩ ﻭ ﻧﺨﻞﻫﺎ ﺳﺮ ﺑﺮﯾﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ.
ﺁﺭﯼ ﺧﻮﻧﯿﻦ ﺷﻬﺮ! ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻥ، "ﻣﺤﻤﺪﺟﻬﺎﻥ ﺁﺭﺍ"، ﺑﺰﺭﮒ ﻣﺮﺩ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺟﻨﮓ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺳﺮﺍﻓﺮﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻛﻪ ﺑﺸﻨﻮﺩ ﻭ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﯾﻢ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺶ ﺩﺍﺩﯾﻢ.
ﺧﻮﻧﯿﻦ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﻫﻤﻪﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺷﻬﺮﯼ ﻛﻪ ﮔﯿﺴﻮﺍﻥ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻧﺎﻣﺮﺩﺍﻥ ﺑﺮﯾﺪﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻤﺎﺩ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭﻫﺎﯼ ﺷﻬﺮ ﻧﺼﺐ ﺷﺪ.
ﺷﻬﺮﯼ ﻛﻪ ﺭﮊﯾﻢ ﺑﻌﺚ ﻋﺮﺍﻕ ﯾﻚ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺩﺧﺘﺮﺍﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺳﺎﺭﺕ ﺑﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﻋﻀﺎﯼ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺭﺍ ﻛﻨﺎﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺣﯿﺎﻁ ﻣﻨﺎﺯﻝ ﺑﻪ ﺻﻒ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﺧﺮﻣﺸﻬﺮﯼ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﻪ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﺑﺴﺘﻨﺪ.
ﺍﯾﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﻬﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻥ ﭘﺪﺭﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮒ ﻫﺎﯾﺶ ﺍﯾﻦ ﻋﺰﯾﺰﺍﻥ ﺩﻝ ﻣﯿﻬﻦ، ﮔﺮﺩﻧﺒﻨﺪ ﻧﺎﺭﻧﺠﻚ ﺁﻭﯾﺨﺘﻨﺪ.
<
- ۵۲۵
- ۰۲ خرداد ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط