پیامبر ارم صل الله علیه وآله خود فش خود را م دوخت
1. پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله خود كفش خود را مى دوخت.
2. لباس خود را وصله مى زد.
3. گوسفند را خودش مى دوشید.
4. با بردگان، هم غذا مى شد.
5. بر زمین مى نشست.
6. بر الاغ سوار مى شد.
7. حیا مانعش نمى شد كه نیازهاى خود را از بازار تهیه كند.
8. به توانگران و فقرا دست مى داد و دست خود را نمى كشید تا طرف دست خود را بكشد.
9. به هركس مى رسید، چه بزرگ و چه كوچك، سلام مى كرد.
10. اگر چیزى تعارفش مى كردند، آنرا تحقیر نمى كرد، اگرچه یك خرماى پوسیده بود.
11. كم خرج، كریم الطبع و خوش معاشرت بود.
12. بدون اینكه قهقهه كند، همیشه تبسّمى بر لب داشت.
13. بدون اینكه چهره درهم كشیده باشد، همیشه اندوهگین به نظر مى رسید.
14. بدون اینكه از خود ذلتى نشان دهد، همواره متواضع بود.
15. بدون اینكه اسراف ورزد، سَخىّ بود.
16. بسیار دل نازك و مهربان بود.
17. هرگز دست طمع بسوى چیزى دراز نكرد.
18. هنگام بیرون رفتن از خانه، خود را در آینه مى دید، موى خود را شانه مى زد و چه بسا این كار را در برابر آب انجام مى داد.
19. هیچ گاه در مقابل دیگران پاى خود را دراز نمى كرد.
20. همواره بین دو كار، دشوارتر آن را انتخاب مى كرد.
21. هیچ وقت به خاطر ظلمى كه به او مى شد در صدد انتقام بر نمى آمد مگر آنكه محارم خدا هتك شود كه به خاطر هتك حرمت خشم مى كرد.
22. هیچ وقت در حال تكیه كردن غذا میل نكرد.
23. هیچ وقت شخصى از او چیزى درخواست نكرد كه جواب (نه) بشنود و حاجت حاجتمندان را رد نكرد.
24. نمازش در عین تمامیّت، سبك و خطبه اش كوتاه بود.
25. مردم، آن حضرت را به بوى خوشى كه از او به مشام مى رسید، مى شناختند.
26. وقتى در خانه مهمان داشت،اول كسى بود كه شروع به غذا مى كرد و آخرین كسى بود كه از غذا دست مى كشید تا مهمانان راحت غذا بخورند.
27. بر سر سفره، همیشه از غذاى جلوى خود میل مى كرد.
28. آب را با سه نفس مى آشامید.
29. جز با دست راست چیزى نمى داد و نمى گرفت و غذا نمى خورد.
30. وقتى دعا مى كرد، سه بار دعا مى كرد و وقتى سخن مى گفت در كلام خود تكرار نداشت.
31. اگر اذن دخول به خانه مردم مى گرفت، سه بار تكرار مى كرد.
32. كلامش روشن بود به طورى كه هر شنونده اى آنرا مى فهمید.
33. نگاه خود را بین افرادى كه در محضرش بودند تقسیم مى كرد.
34. هر گاه با مردم سخن مى گفت، در حرف زدن تبسم مى كرد.
2. لباس خود را وصله مى زد.
3. گوسفند را خودش مى دوشید.
4. با بردگان، هم غذا مى شد.
5. بر زمین مى نشست.
6. بر الاغ سوار مى شد.
7. حیا مانعش نمى شد كه نیازهاى خود را از بازار تهیه كند.
8. به توانگران و فقرا دست مى داد و دست خود را نمى كشید تا طرف دست خود را بكشد.
9. به هركس مى رسید، چه بزرگ و چه كوچك، سلام مى كرد.
10. اگر چیزى تعارفش مى كردند، آنرا تحقیر نمى كرد، اگرچه یك خرماى پوسیده بود.
11. كم خرج، كریم الطبع و خوش معاشرت بود.
12. بدون اینكه قهقهه كند، همیشه تبسّمى بر لب داشت.
13. بدون اینكه چهره درهم كشیده باشد، همیشه اندوهگین به نظر مى رسید.
14. بدون اینكه از خود ذلتى نشان دهد، همواره متواضع بود.
15. بدون اینكه اسراف ورزد، سَخىّ بود.
16. بسیار دل نازك و مهربان بود.
17. هرگز دست طمع بسوى چیزى دراز نكرد.
18. هنگام بیرون رفتن از خانه، خود را در آینه مى دید، موى خود را شانه مى زد و چه بسا این كار را در برابر آب انجام مى داد.
19. هیچ گاه در مقابل دیگران پاى خود را دراز نمى كرد.
20. همواره بین دو كار، دشوارتر آن را انتخاب مى كرد.
21. هیچ وقت به خاطر ظلمى كه به او مى شد در صدد انتقام بر نمى آمد مگر آنكه محارم خدا هتك شود كه به خاطر هتك حرمت خشم مى كرد.
22. هیچ وقت در حال تكیه كردن غذا میل نكرد.
23. هیچ وقت شخصى از او چیزى درخواست نكرد كه جواب (نه) بشنود و حاجت حاجتمندان را رد نكرد.
24. نمازش در عین تمامیّت، سبك و خطبه اش كوتاه بود.
25. مردم، آن حضرت را به بوى خوشى كه از او به مشام مى رسید، مى شناختند.
26. وقتى در خانه مهمان داشت،اول كسى بود كه شروع به غذا مى كرد و آخرین كسى بود كه از غذا دست مى كشید تا مهمانان راحت غذا بخورند.
27. بر سر سفره، همیشه از غذاى جلوى خود میل مى كرد.
28. آب را با سه نفس مى آشامید.
29. جز با دست راست چیزى نمى داد و نمى گرفت و غذا نمى خورد.
30. وقتى دعا مى كرد، سه بار دعا مى كرد و وقتى سخن مى گفت در كلام خود تكرار نداشت.
31. اگر اذن دخول به خانه مردم مى گرفت، سه بار تكرار مى كرد.
32. كلامش روشن بود به طورى كه هر شنونده اى آنرا مى فهمید.
33. نگاه خود را بین افرادى كه در محضرش بودند تقسیم مى كرد.
34. هر گاه با مردم سخن مى گفت، در حرف زدن تبسم مى كرد.
- ۴۶۵
- ۰۸ اردیبهشت ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط