اشـــکـــال مـــا آدمـــهـــا ایـــن اســـت کـــه

اشـــکـــال مـــا آدمـــهـــا ایـــن اســـت کـــه
هـــر کـــدام بـــه روش خـــود یـــکـــدیـــگـــر را دوســـت داریـــم
گـــاهـــی ظـــالـــمـــانـــه
گـــاهـــی خـــودخـــواهـــانـــه
گـــاهـــی مـــغـــرورانـــه
گـــاهـــی مـــالـــکـــانـــه
و نـــیـــز گـــاهـــی عـــمـــیـــقـــا" عـــاشـــقـــانـــه ...
و چـــقـــدر در راه و روشـــهـــای خـــود
در نـــهـــایـــت دوســـت داشـــتـــن
قـــلـــب یـــک دیـــگـــر را مـــی شـــکـــنـــیـــم
و احـــســـاس یـــکـــدیـــگـــر را جـــریـــحـــه دار مـــی کـــنـــیـــم
وقـــتـــی پـــای رفـــتـــن پـــیـــش مـــی آیـــد
تـــازه بـــه ایـــن فـــکـــر مـــی افـــتـــیـــم کـــه
کـــجـــای کـــار مـــا اشـــتـــبـــاه بـــود !
رفـــتـــن هـــمـــیـــشـــه بـــا یـــک خـــداحـــافـــظـــی
اتـــفـــاق نـــمـــی افـــتـــد
گـــاهـــی رفـــتـــن در انـــبـــوهـــی از مـــانـــدن و بـــودن اســـت