شاید بیام شاید دیگه نیام دوستان خواهش میکنم فراموشم نک

شاید بیام شاید دیگه نیام... دوستان خواهش میکنم فراموشم نکنید:(

شب، 

شب سختی بود.

و چه آسان و چه بی پروا گفت : 

دل من، هری ریخت، 

قلبم از جا لرزید، 

مات و مبهوت شدم.

 

***

مادرم گفت : بیا

              سفره ی شام چه رنگین شده است.

و سرم،

 آخ سرم

          پر سردرد شده.

باز هم مادر گفت :

کودکم موقع شام است، 

                                بیا.

 

***

چشمها را بستم،

با دل خود گفتم :

سهم دل نازک من،

پاسخی سرد نبود!!

شوق دیدار کجاست؟!

او که با من میگفت : دل سنگش، تنگ است.

 

***

دلم از سینه جدا شد، 

و دلم، این دل پاک

         که چه امید عبث داشت به دل.

این هم از قصه ی عشق لیلی،

                                وای بر مجنونم.

 

***

مرگ من بود همان لحظه که گفت :

                                     سخنی با تو ندارم،

                                                            قهرم.

                 کاشکی میمردم. 

***

وقت رفتن شده دوست 

آخرین شعر مرا هم تو بخوان 

خنده ات تسکینی است،

 

                      فصل مرگم پیداست

                   ((جشن مرگم برپاست))