تو زنی مردانه ای، سالاری و از مرد هم پیشی .

تو زنی مردانه ای، سالاری و از مرد هم پیشی .

جامه ی جنسیت زنی ست، اما

درد و غیرت در تو دارد ریشه ای دیرین .

کم مبین خود را که از بسیار هم بیشی .

گوهر غیرت گرامی دار ، ای غمگین .

مرد ، یا سالار زن ، باید بدانی این ،

کاندرین روزان صدره تیره تر از شب ،

اهل غیرت روزیش درد است .

خواه در جامه ، از هر جنس

درد قوت غالب مرد است ...

با توام من ، ای دختر جان !

شیر دختر ، ای شکوفه ی میوه دار ایل !

تیهوی شاهین شکار کرد !

که به تاری از کمند گیسویت گیری

صد چنان سهراب یل را ، آن که نتوانست

نازنین ، گُرد آفرید گُرد

گر چه دانم گریه تسکین می دهد دردت

لیک دختر جان ! ببینم رو گردانی به گرییدن

هی بگردم قدّ و بالا ، سرو بُستانت !

من نمی خواهم ببیند دشمن بی رحم نامردم

قطره ای هم اشک وحشت پای چشمانت

هی بگردم دخترم را ، دختر با غیرتم ، هم میهن کردم !