🍃

🍃

من آن نهنگ عنبرم
که راه تنفسم تنها سوراخی کوچک
در میان پیشانی ام بود ...
همان داغ عشقی
که از نخستین دیدار تو بر فرق سرم کوبیده شد
در تاریکی تنهایی شناورم
حزن الوده تَر از نجوایی که از نهادم بر می خیزد حقیقت تلخ تاریکی است...
به کودک درونت نیاموختی
روغن چراغی که راه سرنوشت روشن کرده
افکار زاده نشده ی من بود
نیاموختی و دردناک است
ذره ذره دادن خویش به دست سوختن
صدایم را بشنو...
از پس هر آوایم نام تو متولد می شود
و بی مادری را تجربه می کند ...
یونس شو قلبم بی تاب بلعیدن توست...

#ریحانه‌ابراهیمی