روزی که آدم از غم ارباب گریه کرد

روزی که آدم از غم ارباب گریه کرد
دیگر به باغ‌های جهان رغبتی نداشت                  

نور جمال حضرت آقا اگر نبود
عرش خدای عزوجل زینتی نداشت                      

 دارم یقین به عرش دعایم نمی‌‌رسید
سجاده نماز اگر تربتی نداشت

بدعت تمام دین خدا را گرفته بود
در کربلا اگر حسین نهضتی نداشت                   
ما را برای نوکریت آفریده‌اند
دنیا بدون سینه زدن لذتی نداشت   

بی شک عذاب دامنمان را گرفته بود
این شهر پرگناه اگر هیئتی نداشت

صد مرده را نگاهش زنده می‌کند
عیسی بدون اذن شما قدرتی نداشت

#هوای_هیئت
#حس_آرامش
دیدگاه ها (۲)

امسال انگار بیش از دیگر سال ها پاییزمان رنگش مشکی بود مهر که...

یک روز بالاخره خواهی فهمید دلیل این دلتنگی ها نه باران های پ...

می گویند:اسلام؛زن‌سِتیز  و مانع زیستِ اجتماعیِ زن است!تمامِ ...

#پست_ویژه_روز کسی نداد، جواب سلام هایش رابه احترام نبردند نا...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط