تا کی بترسم از رفتنت؟

تا کی بترسم از رفتنت؟
تا کی بترسم از روزهای نداشتنت؟
و هر شب کابوس از دست دادنت را ببینم!
تا کی خودم را گول بزنم که
تو هم عاشقی؟
می دانی...
آدم از یک جایی به بعد می ایستد و به تمام ترس هایش "نه " می گوید
و دیگر هیچ نبودنی نگرانش نمی کند
قلبش از احساس خالی می شود و با منطق به دنیا نگاه می کند
عاقل میشود، و عشقش را ارزان به کسی
نمی دهد...
از یک جایی به بعد...
نمیدانم کجاست!
اما فکر نکن تا ابد همینطور دوست داشتنی
می مانی …
من اگر جای تو باشم تا دیر نشده
قدر دلی که برایم می تپد را می دانم...