ﺣﺎﻝ ﻣﻦ , ﺣﺎﻝ ﺩﻝ ﺁﺩﻡ ﻭ ﺣﻮﺍﺳﺖ ...ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﺗﻮ

ﺣﺎﻝ ﻣﻦ , ﺣﺎﻝ ﺩﻝ ﺁﺩﻡ ﻭ ﺣﻮﺍﺳﺖ ...ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﺗﻮ 
ﭼﯿﺪﻥ ﺳﯿﺐ, ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻏﺪﻏﻪ ﻣﺎﺳﺖ ..ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﺗﻮ

ﻣﻦ ﭘﯽ ﺳﯿﺐ ﺩﻟﺖ ,ﺭﻭﯼ ﺑﻬﺸﺖ ﺧﻂ ﺯﺩﻩ ﺍﻡ !
ﮐﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﺎ ﺗﻮ, ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎﺳﺖ .....ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﺗﻮ 

ﺣﺎﻝ ﻣﻦ, ﺣﺎﻝ ﭘﻠﻨﮕﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻥ ﻣﺎﻩ 
ﺩﺭﺩﻟﺶ ,ﯾﮏ ﺳﺮﻩ ﻏﻮﻏﺎﺳﺖ ..... .ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﺗﻮ 

ﺣﺎﻝ ﻣﻦ, ﺣﺎﻝ ﺩﻝ ﺩﺍﻧﻪ ﺍﺳﻔﻨﺪﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﻮﺧﺘﻨﺶ
ﺍﺯﺳﺮﺕ ﺩﻭﺭ ﮐﻨﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻼ‌ﯾﺎﺳﺖ ..ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﺗﻮ

ﺑﺲ ﮐﻪ ﻫﺮﻟﺤﻈﻪ , ﺩﻝ ﻭ ﻋﻘﻞ,ﺳﺮﺕ ﻣﯿﺠﻨﮕﻨﺪ 
ﺟﮕﺮﻡ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﺩﻋﻮﺍﺳﺖ ,ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﺗﻮ 

ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ ﺑﯿﻦ ﺩﻝ ﻭ ﻋﻘﻞ ,ﮐﻪ ﺣﻖ ﺑﺮ ﮐﻪ ﺩﻫﻢ ؟!
ﺣﺮﻑ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺑﺎﻡ ﻭ ﺩﻭ ﻫﻮﺍﺳﺖ ...ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﺗﻮ 

ﺣﺎﻝ ﻣﻦ ﺣﺎﻝ ﮐﺴﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﻣﺮﮒ 
ﻧﯿﻤﻪ ﺍﯼ ﻣﺮﺩﻩ ﻭ ﻫﻢ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ ,ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﺗﻮ

ﮔﺮﭼﻪ ﺍﺯ ﺭﻧﮓ ﺭﺧﻢ ,ﺭﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﮔﺸﺘﻪ ﻋﯿﺎﻥ 
ﺑﺎﺯ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﻣﻦ ﻭ ﻫﺮ ﺩﻓﻌﻪ ﺣﺎﺷﺎﺳﺖ ,ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﺗﻮ 

ﻋﻬﺪﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺩﮔﺮ ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﺑﺮﻡ ,ﻫﯿﭻ ﻧﺸﺪ
ﺑﺲ ﮐﻪ ﯾﺎﺩﺗﻮﻣﺮﺍ ,ﻋﯿﻦ ﺗﺴﻼ‌ﺳﺖ ...ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﺗﻮ 

ﻣﻦ ﻧﻪ ﺍﻥ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺩﻟﺶ, ﺑﺮ ﺳﺮ ﺩﺳﺘﺶ ﺑﺎﺷﺪ
ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺑﺮﺗﻮ ﻓﻘﻂ ,ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺯﯾﺒﺎﺳﺖ ,ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﺗﻮ

ﮔﺮﭼﻪ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺷﺪﻡ ,ﯾﻮﺳﻒ ﻣﻦ , ﺑﯽ ﮔﻨﻬﯽ 
ﻫﻤﻪ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﻫﻮﺳﻬﺎﯼ ﺯﻟﯿﺨﺎﺳﺖ ..ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﺗﻮ

ﺁﺳﯿﻪ ﻣﻬﺮﺍﺑﯽ