بزرگان

شیخ بهایی (زادهٔ ۸ اسفند ۹۲۵ خورشیدی در بعلبک لبنان، درگذشته ۸ شهریور ۱۰۰۰ خورشیدی در اصفهان

شیخ بهایی همه چیزدان ، حکیم، علامه فقیه، عارف، قاضی ، منجم/ستاره‌شناس، ریاضیدان، شاعر، ادیب، مورخ و دانشمند نامدار سده دهم و یازدهم هجری؛ که در دانش‌های فلسفه، منطق، هیئت و ریاضیات دانایی داشت، در حدود ۹۵ کتاب و رساله از او در سیاست، حدیث، ریاضی، اخلاق، نجوم، عرفان، فقه، مهندسی، هنر و فیزیک بر جای مانده‌است. به پاس خدمات او به علم ستاره‌شناسی، یونسکو سال ۲۰۰۹ که مصادف با سال نجوم می‌بوده نام شیخ را در لیست مفاخر ایران ثبت کرد

مهارت وی در ریاضی و معماری و مهندسی معروف بوده در رونق بخشیدن به شهر اصفهان تعیین سمت قبله مسجد شاه اصفهان است.  تقسیم آب زاینده رود به محلات اصفهان و روستاهای مجاور رودخانه، ساخت گلخن گرمابه‌ای و طراحی منار جنبان اصفهان بنیان‌گذار تهیه نان سنگک، حلواشکری و فرنی می‌دانند.