کنار سفره که بودیم حرف مشهد شد

کنار سفره که بودیم حرف مشهد شد
وزید بوی خراسان و ناگهان رد شد

دوباره یادِ غریبِ آشنا و شوق حرم
و سیل ِ‌اشک که پشت پلکها سد شد

تمام بودنم آوار شد و یک لحظه
زمان برای عبور از خودش مردد شد

دو روز بعد بلیط و شروع یک پرواز
کبوترانه دلم بی قرار گنبد شد

قطارِ اصفهان_مشهد درست ساعت هشت
و ایستگاه که سرشار بوق ممتد شد

و چند ساعت دیگر به صحن آزادی
نگاهِ منتظرم گرم رفت و آمد شد

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا ..

التماس دعا ...