گاهی رویدادهای تلخ آرامش را از دلهایمان میربایند و رد

*گاهی رویدادهای تلخ، آرامش را از دل‌هایمان می‌ربایند و ردپایی عمیق بر جان و روان می‌گذارند. در چنین لحظاتی، سکوت ما بلندترین فریاد است، فریادی که شاید شنیده نشود، اما در عمق وجودمان طنین‌انداز می‌شود. آنچه ما را از این تاریکی عبور می‌دهد، همدلی، آگاهی و نیروی مهربانی است که همچون نوری در دل شب‌های دشوار می‌تابد. پس بیایید یاد بگیریم که در سخت‌ترین لحظات، تنها نیستیم و محبت، مرهمی برای زخم‌های پنهان دل‌هایمان خواهد بود.*