توقع از دیگران

اینکه از دیگران انتظار و توقع داشته باشیم که این توقع سبب شود از دیگران خواهش کنیم که کاری برای ما بکنند چیز بد و قبیحیه چون لازمه‌اش خوار و ذلیل و خفیف کردن خودمونه.
قدیمیا حرف خوبی می‌زدند می‌گفتند: دستت را بزن به زانوت بلند شو و منت کسی را هم نکش چون منت کشی یعنی خواری و ذلت!!!
سعدی هم زیبا گفته:
هر که نان از عمل خویش خورد***منت حاتم طائی نبرد
بله
یه وقت یه شخصی وظیفه‌ای داره از اون توقع انجام وظیفش را داشته باشیم این منطقیه
لکن  مراد ما این موارد نیست
مراد داشتن این روحیه است که بدون اینکه دیگران وظیفه‌‌ای داشته باشند ما از اونا توقع داشته باشیم.
البته
توقع و انتظار و رغبت به درگاه پروردگار متعال هم مراد نیست چرا که این توقع نه تنها ذلت نیست بلکه عین عزت است.
خلاصه اینکه
امام صادق (ع) فرمود:
چه زشت است برای مؤمن که میل و رغبتی در او باشد که او را خوار کند.

1- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ حَسَّانَ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَکُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ‏.

اصول کافی جلد 4 صفحه:9 روایة:1