پـایــیــز را دوست دارم

پـایــیــز را دوست دارم
پـایــیــز زمستانی است ﮐﻪ ﺗﺐ ﮐﺮﺩﻩ !
ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻟﺮﺯ ﮐﺮﺩﻩ
ﺑﻐﻀﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﺳﻮﺏ ﮐﺮﺩﻩ
ﺣﺮﻓﯽ ﺍﺳﺖ ؛ﮐﻪ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﺮﺩﻩ،
ﻣﻦ، ﺳﮑﻮﺕ ﺭﺳﻮﺏ ﮐﺮﺩﻩ
ﺩﺭ ﺗﺐ ﻭ ﻟﺮﺯ پـایــیــز
ﺭﺍ ﻣﯿﭙﺮﺳﺘﻢ!
پــایــیــز عروس تمامﻓﺼﻞ‌ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ.
ﯾﺎﺩﻡ ﺑﺎﺷﺪ؛
پــایــیــز که رسید
ﻟﻪ ﻧﮑﻨﻢ؛ ﺑﺮﮔﻬﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ
ﺑﺎﺭ ﻧﻔﺲ ﺍﺭﺯﺍﻧﯽ‌ﺍﻡ ﻣﯽ ﻛﺮﺩﻧد . . .