رو به روی دانشگاه صنعتی شریف خیابان زنجان تعدادی از خون

رو به روی دانشگاه صنعتی شریف (خیابان زنجان) تعدادی از خونه های قدیمی و مخروبه وجود داشت که به ذهنمون هم نمی رسید کسی توی این خونه ها زندگی کنه.
یه روز مصطفی دستم رو گرفت و برد کنار یکی از خونه ها.

اونجا یه اتاق خرابه ی نمناک رو دیدم که به جای در، پرده جلوش آویزان بود؛ یه لامپ معمولی هم جلوی در روشن بود.

این در واقع محل زندگی یه مادر، با سه تا بچه ب قد و نیم قدش بود. مصطفی با ناراحتی گفت: ببین اینا چطوری دارن زندگی می کنن! ما ازشون غافلیم.

بعد تعریف کرد که چند وقته بهشون سر میزنه و برنج و روغن براشون می بره. وقتی هم خودش نمی تونه کمکی بکنه چندتا از بچه ها رو می بره تا اونا کمک کنند.

شهید مصطفی احمدی روشن