هر گوشه ...

هر گوشه ...
از این شهرِ بزرگ را که ...
قدم بُگذاری
قسمتی از دلتنگیِ مرا ...
خواهی دید...
گاهی کنجِ دنجِ یک کافه...
گاهی در ایستگاهِ خالی از مسافرِ اتوبوس
یا پیاده روها خیایان
نه عکسی..
نه آهنگی
نه هدیه ای...
من "دلتنگی" ام را برایت گذاشته ام...
هوایش را داشته باش!