ا را در ی دی دی ا

ﺧﺪاﯾﺎ ﻣﺎ را ﺑﺒﺨﺶ ﮐﻪ در ﮐﻮﭼﻪ ﭘﺲ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎی دﻧﯿﺎی ﻣﺎدی اﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺷﻠﻮغ ﺗﺎ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺷﺮﻣﻨﺪه ﻣﺼﻄﻔﯽ ﭼﻤﺮان و ﭼﻤﺮان ﻫﺎ ﺑﺎﺷﯿﻢ ....
دﻟﻢ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮدم ﻣﯽ ﺳﻮزد...
آه ﭼﻘﺪر اﺣﺴﺎس ﮐﻮﭼﮑﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ وﻗﺘﯽ در ﮐﻨﺎر ﻗﺼﯿﺪه ﺑﻠﻨﺪ و ﺳﺮوده زﯾﺒﺎی ﺧﺪا ﻣﺼﻄﻔــــﯽ ﭼﻤـــــﺮان ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ﺳﺮوده ﺷﻮم .،
دﮐﺘﺮ ﭼﻤﺮان ﻗﺴﻢ ﺑﻪ آن ﺧﺎک ﭘﺎک دﻫﻼوﯾﻪ و ﺑﻪ آن ﻟﺤﻈﻪ وﺻﺎﻟﺖ دﻟﻢﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و ﺑﻐﻀﯽ ﻋﺠﯿﺐ در ﮔﻠﻮ دارم . ﻣﻦ و اﻣﺜﺎل ﻣﻦ ﺳﺮﺷﺎر از ﺧﺠﺎﻟﺘﯿﻢ ....
ﻣﺎ ﻓﺮﯾﺐ ﺧﻮردﮔﺎن اﺳﯿﺮ ﻧﻔﺲ ﺧﻮﯾﺶ را دﻋﺎ ﮐﻦ ؛
دﮐﺘﺮ دﻋﺎ ﮐﻦ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﮔﺬر از ﮐﺸﺘﺰار ﻫﺎی ﻣﻤﻠﻮ از ﺧﻄﺮ ﻣﯿﻦ ﻧﻔﺴﻤﺎن روزی ﺑﻪ ﺳﺮزﻣﯿﻦ وﺻﺎﻟﯽ ﺑﺮﺳﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻮی دﻫﻼوﯾﻪ ﻋﺮوج ﺑﺪﻫﺪ و ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﺮای آن ﺳﺮزﻣﯿﻦ رﺳﺘﻤﯽ دﯾﮕﺮی ﺑﺎﺷﯿﻢ .
دﮐﺘﺮ دﻋﺎ ﮐﻦ ....