شبیه یاس تب دیده که از خاشاک لرزیده

شبیهِ یاسِ تب دیده، که از خاشاک لرزیده
گُلی پرپر دراین باغم که از هرسایه ترسیده

بیابان گشته گلزارم، کویرِ خشک و بی‌ آبم
شبیهِ قطره‌ٔ اشکی، به داغِ گونـه خشکیده

مرا تنها رها کردی ، سپردی دستِ طوفانم
اسیـرِ بـاد و بـورانم، دلـم بسیار غم دیده

ندارم سایـه‌ ای را تا ، بیاسایم دَمی زیرش
منم آن قاصدِ عشقی ، که از دلدار رنجیده
❤️🌹❤️