آن بی گناهی ام که در آغوش آتشم

آن بی گناهی ام که در آغوشِ آتشم

سودابه ی غزل تویی و من سیاوَشم!

بین بهشت ولمس تو، ترجیح من تویی..

از دین خویش و بر تن تو، دست می کشم

اسلام و کفر، موی سیاه و سفید توست

چون زلف و نشرِ موی تو هرشب مشوَّش ام

تو دست خط میرعمادی به کِلک و من

سنگ مزاری ام که به خــــــطّی مُنقش ام

با وصفِ من شکوه تو محدود می شود

ای بی کران!

ببخش که من تیر آرش ام!


#F