📝
📝
قبول دارید ؟! آدم در هر سنی هم که باشد ، یکی را می خواهد که برایش بچگی کند و بدونِ هیچ ترسی ، خودش باشد ،
آدم هر چقدر هم که مغرور و قوی باشد ، دلش می خواهد یکی را داشته باشد که تمامِ ضعف هایش را توی آغوشش بیندازد و از شرِ بی رحمی هایِ دنیا ، به شانه های محکمش پناه ببرد !
یکی که بشود تمامِ غصه و دردهایِ انکار شده اش را برایش تعریف کند و آرام بگیرد ...
تا کجا می شود قوی بود ؟!
تا کجا می شود ادایِ آدم بزرگ هایِ بی درد را در آورد ؟!
تا کی می شود بدونِ یک عشقِ بی قید و شرط زنده بود و نفس کشید ؟!
آدم نیاز دارد یکی را داشته باشد ؛
یکی که بی منت ، هوایِ بغض هایِ یواشکی اش را داشته باشد ...
که بشود برایش بچه بود و دلبری کرد ،
جایی که نه از قضاوت خبری باشد ، نه از دلزدگی !
آدم بدونِ عشق ، می میرد !
باید یکی باشد ،
یکی که با همه ی جهان فرق داشته باشد ...
👤 نرگس صرافیان طوفان
قبول دارید ؟! آدم در هر سنی هم که باشد ، یکی را می خواهد که برایش بچگی کند و بدونِ هیچ ترسی ، خودش باشد ،
آدم هر چقدر هم که مغرور و قوی باشد ، دلش می خواهد یکی را داشته باشد که تمامِ ضعف هایش را توی آغوشش بیندازد و از شرِ بی رحمی هایِ دنیا ، به شانه های محکمش پناه ببرد !
یکی که بشود تمامِ غصه و دردهایِ انکار شده اش را برایش تعریف کند و آرام بگیرد ...
تا کجا می شود قوی بود ؟!
تا کجا می شود ادایِ آدم بزرگ هایِ بی درد را در آورد ؟!
تا کی می شود بدونِ یک عشقِ بی قید و شرط زنده بود و نفس کشید ؟!
آدم نیاز دارد یکی را داشته باشد ؛
یکی که بی منت ، هوایِ بغض هایِ یواشکی اش را داشته باشد ...
که بشود برایش بچه بود و دلبری کرد ،
جایی که نه از قضاوت خبری باشد ، نه از دلزدگی !
آدم بدونِ عشق ، می میرد !
باید یکی باشد ،
یکی که با همه ی جهان فرق داشته باشد ...
👤 نرگس صرافیان طوفان
۶.۱k
۲۵ فروردین ۱۴۰۰