ﺍﯼ ﻓﺮﺱ ﺑﺎ ﺗﻮ ﭼﻪ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺧﺘﻪ ﺍﯼ
ﺍﯼ ﻓﺮﺱ ﺑﺎ ﺗﻮ ﭼﻪ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻩ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺧﺘﻪ ﺍﯼ
ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﺎﺗﯽ ﺗﻮ ﺷﻪ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺍﯼ
ﺍﯼ ﻫﻤﺎﯾﻮﻥ ﻓﺮﺱ ﭘﺎﺩﺷﻪ ﺳﺪﺭﻩ ﻣﻘﺎﻡ
ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﮔﺎﻩ ﺑﻬﺸﺖ ﺍﺳﺖ ﺗﺮﺍ ﺟﺎﯼ ﺧﺮﺍﻡ
ﻧﻪ ﺭﮐﺎﺑﯽ ﺯﺗﻮ ﺑﺮ ﺟﺎﺳﺖ ﻧﻪ ﺯﯾﻦ ﻭ ﻧﻪ ﻟﺠﺎﻡ
ﭼﻪ ﺑﻼ ﺭﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﯾﺶ ﻧﭙﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺍﯼ
ﺗﺎ ﺻﻬﯿﻞ ﺗﻮ ﻫﻤﯽ ﺍﻣﺪﯼ ﺍﯼ ﭘﯿﮏ ﺍﻣﯿﺪ
ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﺍﻫﻞ ﺣﺮﻡ ﺑﻮﺩ ﺻﺪﺍﯼ ﺗﻮ ﻧﻮﯾﺪ
ﮐﺎﯾﻨﮏ ﺍﯾﺪ ﺯﭘﯽ ﭘﺮﺳﺶ ﻣﺎ ﺷﺎﻩ ﺷﻬﯿﺪ
ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺣﺮﻡ ﺭﺍ ﭼﻪ ﻧﻮﯾﺪ
ﮐﺎﯼ ﻓﺮﺱ ﺷﯿﻬﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺮ ﺣﺮﻣﺶ ﺗﺎﺧﺘﻪ ﺍﯼ
ﺗﻮ ﺯ ﺑﻬﺮ ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﺗﯿﺮ ﭘﺮﯼ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﯼ
ﺯﭼﻪ ﺍﻟﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﺗﺎﺝ ﺗﻮ ﺧﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﺳﺮ
ﺭﺍﺳﺖ ﮔﻮ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﻣﮕﺮ
ﺗﻮ ﮐﻪ ﻏﻠﻄﺎﻥ ﺯﺳﺮ ﺯﯾﻦ ﻧﮕﻮﻧﺶ ﺩﯾﺪﯼ
ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺳﭙﻪ ﺩﺷﻤﻦ ﺩﻭﻧﺶ ﺩﯾﺪﯼ
ﺍﯼ ﻓﺮﺱ ﺭﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻮﯼ ﮐﻪ ﭼﻮﻧﺶ ﺩﯾﺪﯼ
ﺗﻮ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺍﻏﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺶ ﺩﯾﺪﯼ
ﺑﻮﯼ ﺧﻮﻥ ﺍﯾﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﮐﻞ ﻭ ﯾﺎﻝ ﻭ ﺗﻦ ﺗﻮ
ﺷﺪ ﻣﮕﺮ ﮐﺸﺘﻪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺷﻪ ﺷﯿﺮ ﺍﻭﮊﻥ ﺗﻮ
ﺩﻝ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﻣﻦ ﺍﺏ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻥ ﺗﻮ
ﻓﺎﺵ ﮔﻮ ﺑﺮﻕ ﮐﻪ ﺍﺗﺶ ﺯﺩﻩ ﺑﺮ ﺧﺮﻣﻦ ﺗﻮ
ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﻏﻠﻐﻠﻪ ﺩﺭ ﺑﺤﺮ ﻭ ﺑﺮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺍﯼ
ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﺎﺗﯽ ﺗﻮ ﺷﻪ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺍﯼ
ﺍﯼ ﻫﻤﺎﯾﻮﻥ ﻓﺮﺱ ﭘﺎﺩﺷﻪ ﺳﺪﺭﻩ ﻣﻘﺎﻡ
ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﮔﺎﻩ ﺑﻬﺸﺖ ﺍﺳﺖ ﺗﺮﺍ ﺟﺎﯼ ﺧﺮﺍﻡ
ﻧﻪ ﺭﮐﺎﺑﯽ ﺯﺗﻮ ﺑﺮ ﺟﺎﺳﺖ ﻧﻪ ﺯﯾﻦ ﻭ ﻧﻪ ﻟﺠﺎﻡ
ﭼﻪ ﺑﻼ ﺭﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﯾﺶ ﻧﭙﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺍﯼ
ﺗﺎ ﺻﻬﯿﻞ ﺗﻮ ﻫﻤﯽ ﺍﻣﺪﯼ ﺍﯼ ﭘﯿﮏ ﺍﻣﯿﺪ
ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﺍﻫﻞ ﺣﺮﻡ ﺑﻮﺩ ﺻﺪﺍﯼ ﺗﻮ ﻧﻮﯾﺪ
ﮐﺎﯾﻨﮏ ﺍﯾﺪ ﺯﭘﯽ ﭘﺮﺳﺶ ﻣﺎ ﺷﺎﻩ ﺷﻬﯿﺪ
ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺣﺮﻡ ﺭﺍ ﭼﻪ ﻧﻮﯾﺪ
ﮐﺎﯼ ﻓﺮﺱ ﺷﯿﻬﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺮ ﺣﺮﻣﺶ ﺗﺎﺧﺘﻪ ﺍﯼ
ﺗﻮ ﺯ ﺑﻬﺮ ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﺗﯿﺮ ﭘﺮﯼ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﯼ
ﺯﭼﻪ ﺍﻟﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﺧﻮﻥ ﺗﺎﺝ ﺗﻮ ﺧﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﺳﺮ
ﺭﺍﺳﺖ ﮔﻮ ﺗﺨﺖ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﻣﮕﺮ
ﺗﻮ ﮐﻪ ﻏﻠﻄﺎﻥ ﺯﺳﺮ ﺯﯾﻦ ﻧﮕﻮﻧﺶ ﺩﯾﺪﯼ
ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺳﭙﻪ ﺩﺷﻤﻦ ﺩﻭﻧﺶ ﺩﯾﺪﯼ
ﺍﯼ ﻓﺮﺱ ﺭﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻮﯼ ﮐﻪ ﭼﻮﻧﺶ ﺩﯾﺪﯼ
ﺗﻮ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺍﻏﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺶ ﺩﯾﺪﯼ
ﺑﻮﯼ ﺧﻮﻥ ﺍﯾﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﮐﻞ ﻭ ﯾﺎﻝ ﻭ ﺗﻦ ﺗﻮ
ﺷﺪ ﻣﮕﺮ ﮐﺸﺘﻪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺷﻪ ﺷﯿﺮ ﺍﻭﮊﻥ ﺗﻮ
ﺩﻝ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﻣﻦ ﺍﺏ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻥ ﺗﻮ
ﻓﺎﺵ ﮔﻮ ﺑﺮﻕ ﮐﻪ ﺍﺗﺶ ﺯﺩﻩ ﺑﺮ ﺧﺮﻣﻦ ﺗﻮ
ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﻏﻠﻐﻠﻪ ﺩﺭ ﺑﺤﺮ ﻭ ﺑﺮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺍﯼ
۱.۴k
۳۰ مهر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.