خدایا

خـــــدایا

شبــــ اول قبـــرم به حـرمت این همہ

عذابـــے ڪہ ڪشـــیــدم و هیچے

نگفتــــم

سڪـــوت ڪن

مثــــل روزایے ڪہ

بایــــد تو دهن بعضیا مےزدے

امــا سڪــوت ڪردی