این گونه نیا که هر از چند گاهی باشد نیا دنیایم را آرامشم را سکوت اجباری روزهایم را نریز به هم … که مجبور باشم مدیون قهوه خانه شوم از بس که خاکستر و دود سیگار مهمانش می کنم نیا لعنتی اینگونه گذرا نیا …