بس کن ا زبا من انطور فالم را نگر

بس کن اي زيباي من، اينطور فالم را نگير
هي نکن امروز و فردا، حس و حالم را نگير؛

شايد اين حرف ِ توباشد اشتباه و مي شود
هـِـي نگو امکان ندارد، احتمالم را نگير؛

من به يادت، خاطراتت، بودنت مشغولم و
جز تو که کاری ندارم، اشتغالم را نگير؛

با تو من ميسوزم امـّا با تو هم روشن شدم،
شعله ات را برندار و اشتعالم را نگير؛

سد نساز و خواهشا ً اين راهها را هم نبند،
رود هستم سمت ِ دريا، اتصالم را نگير؛

ميوه اي کالم وَ هستم متصل بر شاخه ات،
نه ! نکن از خود جدا من را، کمالم را نگير؛

در خيالاتم تو هستي و تو هستي و تويي،
خوش خيالم با خيال ِ تو ، خيالم را نگیر