میجویمت

میجویمت...
در حریر خیالم
در لفظ و قلمم
در تمامی سکوتهایی که
حجیم کرده
بغضی سنگین
در گلو
در قطرات اشکی که صیقلی داد
روحم را
جانم را
دلم را
تا بتوانم بهتر حکاکی کنم
ان را
در دنج ترین جای قلبم
میجویمت
دریاب مرا
ای بانی سکوت مطلقم
دیدگاه ها (۲)

خوشبختی یعنی باور کنیم هیچ انسانیکامل نیست و انسان ممکن الخط...

#ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺍﯼ ﻫﺴﺖﮐﻪ ﻧﻔﺲ ﺁﺩﻡ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ #ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ...!

من از كجا بايد مى دانستم؛چقدر بايد بگذردتا باور كنمگاهى يک ن...

‌گونه‌های تَر من،دست پر از مِهر کسی را حس کردسر من ناز و نوا...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط