من تو را می خوانم و عطر خیالت با من است

من تو را می خوانم و عطر خیالت با من است
با توام ، وقتی غزل های زلالت با من است

بُعد منزل نیست بین عاشقان ، ای مهربان !
دورِ نزدیکی به من ، بوی وصالت با من است

خاطرات روشنت را می کنم هر شب مرور
در شب یلدای تنهایی ، خیالت با من است

می روم هر شب به گلگشت بهار شعر تو
در شب شعر شکفتن ، شور و حالت با من است

از سپهر شعر ، مثل مِهر ، می تابی به خاک
عکسی از لبخند خورشید جمالت با من است

کرده ای مسحور با ِسحر کلامت خلق را
شعرهای روشنت ، ِسحر حلالت ، با من است

در بلندِ آسمان شعر تو پر می کشم
تا که طاووس خیالت ؛ بوی بالت ، با من است

شاعر آیینه ها ! این شعر تقدیم تو باد
شکرِ این نعمت ، که لبخند زلالت با من است