گاه وقتا فراموش کن کجای

گاهے وَقتـا فرامـوش کُن کجـایے
بہ کجـا رسـیدے
و بہ کجـا نرسـیدے
گـاهے وَقتـا فَـقـط زنـدگـےکـن
یاد قولهایے کـہ بہ خودِت دادے نَبـاش
یہ وقتایے شَرمنده خودِت نَبـاش
«دِ آخہ مَشتے تَقصیر تو نیست کِہ
تو تلاشتو کردے امــــــا نَشـــد »
یہ وقتایے جَواب خودِتو نَده
هَر کے اَزت پُرسید چرا اینجایہ زندگے گیر کردے
"لـــبـــخَـــنـــد بــزن "و بگو:
کـم نَذاشتَــــم
امـّــــا نــشــد
یہ وقتایے فَقط از زِنده بودَنِت لِّذت بِـبَر
درُستہ سَختہ ولے تو تلاشِتو بُکن
دُنیــا هَمینہ غَمِتــ نَباشہ ... ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌