«بیست و دوم اسفند روز بزرگداشت شهدا»

« کجایند آنان که در صحنه پیکار ، شمشیرهاشان را از غلاف بیرون کشیده ، هر گوشه از میدان نبرد را دسته دسته و صف به صف فرا می گرفتند ؟»
« آنان جوانمردانی بودند که در پایان هر مصاف از بقاء زندگانی بازگشته از کارزار سپاه خود ، شادمان نمی شدند و از بابت مرگ سرخ کشتگانشان از کسی تسلیت نمی خواستند ، چشمانشان از شدت گریه خوف بر درگاه جلال ربویی به سفیدی گراییده ، شکم هاشان بر اثر روزه داری لاغر گشته و پوست لبانشان بر اثر مداومت بر دعا و ذکر حق خشکیده.»
« رنگ رخسارشان از فرط شب بیداری زرد گشته و غبار فروتنی و تواضع چهرهاشان را پوشانده آنان برداران من هستند که از این سرای فانی سفر می کنند پس سزاوار است که تشنه دیدارشان باشیم و از اندوه فراقشان انگشت حسرت بر لب بگزیم .»
«امیرالمومنین علی (ع) - نهج البلاغه - کلام 120»

#مرکز_فرهنگي_شهيد_جديري_کهنموئي #محمود_جدیری_کهنموئی #شهيد #شهدا #شهادت #شهداي_ترور #شهداي_گمنام #شهداي_مداح #شهداي_نيروي_انتظامي #شهداي_ارتش #شهداي_سپاه #شهداي_کميته_انقلاب_اسلامي #شهداي_مدافع_وطن #شهداي_مدافع_حرم
دیدگاه ها (۱)

قصه سه برادری که جنازه یشان بر نگشت

«متن ادبی حلول ماه شعبان»

«متن ادبی مبعث پیامبر اکرم (ص)»

« نماهنگ گول سپوللر آسمانه » « شعر و دکلمه : محمد حسین غلامی...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط