به سراغ من اگر میآیید

به سراغ من اگر می‌آیید
پشت هیچستانم!
پشت هیچستان جایی‌ست...
پشت هیچستان رگ‌های هوا پر قاصدک‌هایی‌ست،
که خبر می‌آرند، از گل وا شده‌ی دورترین بوته خاک!
آدم اینجا تنهاست...
و در این تنهایی، سایه ناروَنی تا اَبدیت جاری‌ست؛
به سراغ من اگر می‌آیید،
نرم و آهسته بیایید مبادا که ترک بردارد،
"چینی نازک تنهایی من"...🍃🌼

-سهراب سپهری-