بسم الله رحمن رحیم
بسم الله رحمن رحیم
سلوک عاشورایی:
#نتایج_ادب در #ماه_رمضان
پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می فرمایند:
مِیرَاثُ الصَّومِ قِلَّةُ الْأکْلِ وَ قِلَّةُ الْکَلَامِ وَ مِیرَاثُ الصَّمْتِ أنَّهَا تُورِثُ الْحِکْمَةَ وَ هِیَ تُورِثُ الْمَعْرِفَةَ
اگر در این ماه در محضر مولایت ادب را رعایت بکنی، حکمت پیدا می کنی و بعد هم معرفت. بعد هم یقین بدست می آوری. " تُورِثُ الْمَعْرِفَةُ الیَقِینَ"؛
حالا یقین چیست؟
"فَإِذَا اسْتَیْقَنَ الْعَبْدُ لَا یُبَالِی کَیْفَ أَصْبَحَ بِعُسْرٍ أَمْ بِیُسْرٍوَ هَذَا مَقامُ الراضیِن"؛ به مقام رضا می رسی.
"فَمَن عَمِلَ بِرِضای"؛ حضرت فرمود: خدا می فرماید کسی که به رضای من عمل کند، آنجا سه خصلت ملازم اوست:
"شُکْراً لا یُخالِطُهُ الْجَهْلُ وَ ذِکْراً لایُخالِطُهُ النِّسْیانُ وَ مَحَبَّةً لا یُوْثِرُ عَلی مَحَبَّتی حُب الْمَخْلُوقیِ"؛ من این ها را به او می دهم:
اول: حالت شکری می دهم که از روی شعور است.
دوم: به او حالت ذکری می دهم که همیشه به یاد من میزبان باشد؛ به طوری که دیگر من را یادش نمی رود.
سوم : هم به او یک محبتی نسبت به خودم می دهم که هیچ وقت محبت مخلوق را بر من مقدم نکند.
چه پذیرایی است! این ها همان چیزهایی است که به دنبالش می دویم اما به آنها نمی رسیم.
منبع:
فرمایشات مرحوم استاد
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی (ره)
مورخ 12 بهمن 1373
موضوع: #ادب_نبوی
#ماه_رمضان
#ضیافة_الله
https://telegram.me/kanoon
سلوک عاشورایی:
#نتایج_ادب در #ماه_رمضان
پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می فرمایند:
مِیرَاثُ الصَّومِ قِلَّةُ الْأکْلِ وَ قِلَّةُ الْکَلَامِ وَ مِیرَاثُ الصَّمْتِ أنَّهَا تُورِثُ الْحِکْمَةَ وَ هِیَ تُورِثُ الْمَعْرِفَةَ
اگر در این ماه در محضر مولایت ادب را رعایت بکنی، حکمت پیدا می کنی و بعد هم معرفت. بعد هم یقین بدست می آوری. " تُورِثُ الْمَعْرِفَةُ الیَقِینَ"؛
حالا یقین چیست؟
"فَإِذَا اسْتَیْقَنَ الْعَبْدُ لَا یُبَالِی کَیْفَ أَصْبَحَ بِعُسْرٍ أَمْ بِیُسْرٍوَ هَذَا مَقامُ الراضیِن"؛ به مقام رضا می رسی.
"فَمَن عَمِلَ بِرِضای"؛ حضرت فرمود: خدا می فرماید کسی که به رضای من عمل کند، آنجا سه خصلت ملازم اوست:
"شُکْراً لا یُخالِطُهُ الْجَهْلُ وَ ذِکْراً لایُخالِطُهُ النِّسْیانُ وَ مَحَبَّةً لا یُوْثِرُ عَلی مَحَبَّتی حُب الْمَخْلُوقیِ"؛ من این ها را به او می دهم:
اول: حالت شکری می دهم که از روی شعور است.
دوم: به او حالت ذکری می دهم که همیشه به یاد من میزبان باشد؛ به طوری که دیگر من را یادش نمی رود.
سوم : هم به او یک محبتی نسبت به خودم می دهم که هیچ وقت محبت مخلوق را بر من مقدم نکند.
چه پذیرایی است! این ها همان چیزهایی است که به دنبالش می دویم اما به آنها نمی رسیم.
منبع:
فرمایشات مرحوم استاد
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی (ره)
مورخ 12 بهمن 1373
موضوع: #ادب_نبوی
#ماه_رمضان
#ضیافة_الله
https://telegram.me/kanoon
۱.۱k
۰۲ تیر ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.