دانهای خواهم کاشت بر خاک دستانم

دانه‌ای خواهم کاشت بر خاک دستانم
و در درونی‌ترین شکل آن
چراغ ناخوانده‌ای راه می‌یابد
نوری لطیف،
انگشتانم را لمس می‌کند...
قطعا آن لکه نور
تو خواهی بود
اکنون دانه‌ای در دستانم کاشته‌ام
و انگشت‌ها
پونه‌ای سبز رنگ شده است
و این دل
جوانه‌ای را دزدیده
تا زندگانی را
به جان خود سنجاق کند🌱

زهرا شکوری
دیدگاه ها (۱)

‹هر چه انسان وجود ارزشمند تری داشته باشد، به همان اندازه مود...

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ نیست امروز ڪسی قابلِ ز...

جایی از سریال "new pope""کاردینال گوتیرز" در توضیح عشق میگه:...

ای ملائک که به سنجـیدن ما مشـغولیدبنویـسید که انـدوهِ بَشَـر...

نسیمی سرد پرد هارا تکان میداد.روشنی داخل اتاق وجود نداشت بجز...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط