روزگار مینوشتند

ﮐﺎﺵ روزگار ﺭﺍ ﺧﯿﺎﻁﻫﺎ مینوشتند

ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺧﻮﺑﺶ ﺭﺍ ”ﻣﺎﮐﺴﯽ” میدوﺧﺘﻨﺪ

ﺩﻟﺘﻨﮕﯽﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ”ﺩﺭﺯ” میگرفتند

ﺭﻭﯾﺶ ﺭﺍ ”ﺧﻨﺪﻩ ﺩﻭﺯﯼ” میکردند

ﺑﻐﺾﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ” ﺗﻮ”ومیگذاشتند