ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺣﺮﻑ ﻭ ﻏﺰﻝ ﺩﺭ ﻧﮕﺎﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎﺭﻱ ﺳﺖ ...
ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻋﺸﻖ , ﺑﺮﺍﻳﻢ ﺳﮑﻮﺕ ﻭ ﺍﺑﻬﺎﻡ ﺍﺳﺖ ...
ﺷﺒﻴﻪ ﺩﻳﺪﻥ ﺍﻭ ﺑﻴﻦ ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﺑﻴﺪﺍﺭﻱ ﺳﺖ ...
ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﭘﻴﺮ ﺷﺪﻡ ...
ﺑﺎ ﻣﺮﻭﺭ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎ ...
ﺑﻪ ﺫﻫﻦ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﻳﻢ , ﺳﮑﻮﺕ ﻏﻤﺒﺎﺭﻱ ﺳﺖ ...
ﺩﻟﻢ ﺷﮑﺴﺖ ﻭ ﻏﺰﻝ ﻣﺮﺩ ...
ﺍﻩ , ﺍﻱ ﻣﺮﺩﻡ !
ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﻃﻌﻨﻪ ﻭ ﺯﺧﻢ ﺯﺑﺎﻧﺘﺎﻥ ﮐﺎﺭﻱ ﺳﺖ ...!
ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺣﺮﻑ ﻭ ﻏﺰﻝ ﻧﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺎﻧﺪﻩ ...
ﻭﻟﻲ ...
ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ ﺩﻟﻢ !
ﺍﻳﻦ ﺟﺎ ﺳﮑﻮﺕ ﺍﺟﺒﺎﺭﻱ ﺳﺖ...
دیدگاه ها (۸)

زیر باران گریه میکردم.. آرام و بیصدا.. تو چتر را بالای سرم گ...

هیــس ! کــــمی آرامــــتـــر تنـــــها شــــو بی صـــــدا ت...

نمـــــیـدانــــی چه دردی دارد وقـــتـی حــــالـم در واژه هـ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط