در اغوشم که هستی

دَر آغوشـم، که هَستـی ....

"نفس"هایـــت را ...

مثلِ باران بهـــــاری ....

دَم به دَم ....
دُونـــه به دُونـــه ....

نِه با صورتـم، بلکه با تمُوم وجـودم ....

حِــــس میکنــم ...!

بِبــاران "نفس"هایــــت را ...

بر این تَــنِ، تشنـــه ...!

که این تَــنِ تشنــه مُدتیســـت ....

انتظارِ باران "نفس"هایـت را می کشــد