همیشه عاشق آدمای مغرور بودمچون گفتن دوست دارمخیلی

همیشه عاشِق آدمایِ مَغرور بودم،چون گُفتن "دوست دارم"خیلی واسشون سخته ولی وقتی میگن عجیب به دلت میشینه میدونی چِرا؟
چون مُطمئنی از سَرعادت نگفته...
چون مُطمئنی تیکه کلامِش نیست!
چون مُطمئنی واسه گُفتنش پا رو همه ی غرورش گُذاشته
چون مُطمئنی دوسِت دارم یعنی واقعا دوسِت داره