بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
نکته اینجاست که آدمی مؤمن یا کافر، موضوع و عنوان خواستههایش را در نظر میگیرد و میداند که چه می خواهد. اگر کسی بخواهد فقط نیازها و خواستههای یک روزش را فهرست کند، خسته و ناتوان میشود و خواسته های خُرد و کلانش به پایان نمیرسد، چرا که سراسر نیاز است.
خداوند سبحان، نه تنها نفرموده که از من فقط خواستههای معنوی و کلان را بخواهید، بلکه میفرماید: جزئیترین نیازها را نیز از من بخواهید، چرا که اگر کسی از او نخواهد، لابد از دیگری می خواهد و انتظار استجابت از او دارد که این خودش نوعی شرک است!
در حدیث قدسی فرموده:يَا مُوسَى سَلْنِي كُلَّمَا تَحْتَاجُ إِلَيْهِ حَتَّى عَلَفَ شَاتِكَ وَ مِلْحَ عَجِينِكَ - اى موسی! هر چه بدان نياز دارى از من بخواه، حتى علف گوسفند و نمك غذايت را.(عدة الداعي و نجاح الساعي ص 134)
پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله فرمودند: لِيَسألْ أحدُكُم ربَّهُ حاجَتَهُ، حتّى يَسألَهُ المِلحَ و حتّى يَسألَهُ شِسْعَهُ - هر يك از شما بايد همه حاجت خويش را از پروردگارش بخواهد، حتّى نمك را از او بخواهد و حتّى بندِ كفش خود را از او بخواهد.(كنز العمّال - 3140)
هرگز چیزی که آفریده نشده را نخواه : امام سجاد علیه السلام میفرمایند: هرگز چیزی که آفریده نشده را نخواه و در این بیان، حکمتهای ژرفی نهفته است که به آدمی دانش و بینشی تعیین کننده میدهد.
پیش از نقل بیان ایشان، توجه به این مثال ضروری است: شاید جمعیتی در خشکسالی، باران بخواهند. شاید کسی فرزند بخواهد. دیگری فراخی رزق و گشایش در کار بخواهد. آن یکی بهبود بیماری و شِفا بخواهد و ...؛ اینها همه چیزهایی هستند که خلق شدهاند و وجود دارند و موضوع رسیدن آن به نیازمند و دعا کننده میباشد؛ اما چگونه ممکن است که کسی، چیزی را که خلق نشده است و بالتبع آن را نمیشناسد، بخواهد؟!
اگر این روایت شیوا، گویا و زیبا را با دقت و حتی چندبار بخوانیم و در فرازها، پیام و حکمت آن دقت کنیم، هیچ نیازی به شرح توضیح نمینماند، پس حتماً با دقت بخوانیم:مَنْ لَمْ يَتَعَزَّ بِعَزَاءِ اَللَّهِ تَقَطَّعَتْ نَفْسُهُ عَلَى اَلدُّنْيَا حَسَرَاتٍ وَ اَللَّهِ مَا اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةُ إِلاَّ كَكِفَّتَيِ اَلْمِيزَانِ فَأَيُّهُمَا رَجَحَ ذَهَبَ بِالْآخَرِ ... . زهری گوید: شنیدم امام زین العابدین علیه السلام میفرمود: هر كه به وعده های خدا تسلی پیدا نكند دلش از حسرت های دنیا پاره پاره می شود.(الخصال، شیخ صدوق، ج 2، ص 64)(ادامه دارد...)
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.