گاه می رویم تا برسیم کجایش را نمیدانیم فقط میرویم تا

گاه می رویم تا برسیم ، کجایش را نمیدانیم ، فقط میرویم تا برسیم
بی خبر از آن که همیشه رفتن راه رسیدن نیست
گاه برای رسیدن باید نرفت.باید ایستاد و نگریست
باید دید. شاید رسیده ای و ادامه دادن فقط دورت می کند
باید ایستاد و نگریست به مسیر طی شده
گاه رسیده ای و نمی دانی
و گاه در ابتدای راهی و گمان می کنی رسیده ای
مهم رسیدن نیست ، مهم آغاز است
که گاهی هیچ وقت نمی شود
و گاهی می شود بدون خواست تو
دیدگاه ها (۳)

گاهی هم درختی، گلی را آب بدهی، حیوانی را نوازش کنی غذا بدهی ...

پدرم می گفت تصمیم نگیر ، اگر گرفتی شروع را به تاخیر انداختن ...

محمد طاها...

محمدطاها...

خاطراتم را که مرور‌ می کنم همیشه یک‌ نکته آزارم می دهد ...در...

دین مسیحیت هم مثل همه ادیان اگر درست عمل نشود..

💠بهترین سپاس 🔰امام محمد باقر «علیه السّلام» فرمودندتَخَلَّصْ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط